کد مطلب:277091 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:209
مهدی از فرزندان حضرت علی است
در كتاب «ینابیع المودّه»، از ابن عبّاس روایت كرده است كه رسول خدا (صلی الله علیه وآله وسلم) فرمود:
«إنّ علیّاً وصییّ، ومن ولده القائم المنتظر المهدی، الّذی یملأ الأرض قسطاً و عدلاً كما مُلئت جوراً وظلماً، والّذی بعثنی بالحقّ بشیراً و نذیراً، إنّ الثابتین علی القول بإمامته فی زمان غیبته لأعزّ من الكبریت الأحمر». [1] .
«علی (علیه السلام) وصی من است و از فرزندان اوست قائم منتظر، حضرت مهدی (علیه السلام) كه زمین را پر از عدل و داد می كند همان گونه كه پر از ظلم و جور شده باشد؛ قسم به پروردگاری كه به حقّ مرا بشارت دهنده و بیم دهنده مبعوث نمود! كسانی كه در زمان غیبت او بر امامت او ثابت قدم بمانند، از كبریت احمر، كیمیاترند...»
باز در «ینابیع المودّه» از علی (علیه السلام) روایت كرده است كه رسول خدا (صلی الله علیه وآله وسلم) فرمود:
«یاعلیّ! أنت وصییّ، حربك حربی، وسلمك سلمی، وأنت الإمام وأبو الأئمّة الاحدی عشر الذین هم المطهّرون المعصومون، ومنهم المهدیّ الذی یملأ الأرض قسطاً وعدلاً، فویل لمبغضیهم». [2] .
«ای علی! تو وصیّ منی؛ جنگ با تو، جنگ با من است؛ سازش با تو سازش با من است. تو امام و پدر یازده امام هستی كه از هر پلیدی پاك و پاكیزه، و از هر خطا و لغزشی مصون و محفوظ هستند. از جمله آنها مهدی (علیه السلام) است كه روی زمین را از عدل و داد پر می كند. پس وای بر دشمنان آنها!»
و در كتاب «بحار الانوار»، از عبداللّه بن عمرو بن عاص روایت كرده است كه رسول خدا (صلی الله علیه وآله وسلم) فرمود:
«المهدیّ هو رجل من ولد هذا ـ وأشار بیده إلی علی بن أبی طالب (علیه السلام) ـ به یمحق اللّه الكذب، ویذهب الزمان الكلبِ، (و) به یخرج ذلَّ الرقِّ من
[ صفحه 99]
أعناقكم». [3] .
«مهدی (قائم) (علیه السلام) مردی از فرزندان این است ـ و با دست مبارك خود به علی (علیه السلام) اشاره فرمود ـ خداوند به وسیله او دروغ را محو می كند و سختی روزگار را برطرف می گرداند و طوق بندگی را از گردن های شما بیرون می آورد».
همچنین در كتاب «بحار الانوار»، در حدیثی آمده است كه علی (علیه السلام) فرمود:
«... آگاه باشید، به خدا سوگند كه من و این دو پسرم، حسن و حسین (علیهما السلام)، كشته می شویم و خداوند در آخرالزمان و پایان روزگار، مردی از فرزندان مرا بر می انگیزد كه خون ما را مطالبه كرده، انتقام ما را بگیرد. او از دیده ها پنهان خواهد شد تا گمراهان شناخته شوند». [4] .
«إنّ علیّاً وصییّ، ومن ولده القائم المنتظر المهدی، الّذی یملأ الأرض قسطاً و عدلاً كما مُلئت جوراً وظلماً، والّذی بعثنی بالحقّ بشیراً و نذیراً، إنّ الثابتین علی القول بإمامته فی زمان غیبته لأعزّ من الكبریت الأحمر». [1] .
«علی (علیه السلام) وصی من است و از فرزندان اوست قائم منتظر، حضرت مهدی (علیه السلام) كه زمین را پر از عدل و داد می كند همان گونه كه پر از ظلم و جور شده باشد؛ قسم به پروردگاری كه به حقّ مرا بشارت دهنده و بیم دهنده مبعوث نمود! كسانی كه در زمان غیبت او بر امامت او ثابت قدم بمانند، از كبریت احمر، كیمیاترند...»
باز در «ینابیع المودّه» از علی (علیه السلام) روایت كرده است كه رسول خدا (صلی الله علیه وآله وسلم) فرمود:
«یاعلیّ! أنت وصییّ، حربك حربی، وسلمك سلمی، وأنت الإمام وأبو الأئمّة الاحدی عشر الذین هم المطهّرون المعصومون، ومنهم المهدیّ الذی یملأ الأرض قسطاً وعدلاً، فویل لمبغضیهم». [2] .
«ای علی! تو وصیّ منی؛ جنگ با تو، جنگ با من است؛ سازش با تو سازش با من است. تو امام و پدر یازده امام هستی كه از هر پلیدی پاك و پاكیزه، و از هر خطا و لغزشی مصون و محفوظ هستند. از جمله آنها مهدی (علیه السلام) است كه روی زمین را از عدل و داد پر می كند. پس وای بر دشمنان آنها!»
و در كتاب «بحار الانوار»، از عبداللّه بن عمرو بن عاص روایت كرده است كه رسول خدا (صلی الله علیه وآله وسلم) فرمود:
«المهدیّ هو رجل من ولد هذا ـ وأشار بیده إلی علی بن أبی طالب (علیه السلام) ـ به یمحق اللّه الكذب، ویذهب الزمان الكلبِ، (و) به یخرج ذلَّ الرقِّ من
[ صفحه 99]
أعناقكم». [3] .
«مهدی (قائم) (علیه السلام) مردی از فرزندان این است ـ و با دست مبارك خود به علی (علیه السلام) اشاره فرمود ـ خداوند به وسیله او دروغ را محو می كند و سختی روزگار را برطرف می گرداند و طوق بندگی را از گردن های شما بیرون می آورد».
همچنین در كتاب «بحار الانوار»، در حدیثی آمده است كه علی (علیه السلام) فرمود:
«... آگاه باشید، به خدا سوگند كه من و این دو پسرم، حسن و حسین (علیهما السلام)، كشته می شویم و خداوند در آخرالزمان و پایان روزگار، مردی از فرزندان مرا بر می انگیزد كه خون ما را مطالبه كرده، انتقام ما را بگیرد. او از دیده ها پنهان خواهد شد تا گمراهان شناخته شوند». [4] .
[1] ينابيع المودّه، ج 3، باب 87، ص 109 و در چاپ ديگر، ص 448.
[2] همان، ج 1، باب 16، ص 253 و منتخب الاثر، ص 56، ح 1.
[3] بحار الانوار، ج 51، ص 75، ح 29؛ غيبت شيخ طوسي، ص 114.
[4] بحار الانوار، ج 51، ص 112، ح 7، غيبت نعماني، ص 140، ح 1.